Yazmayalı iki ayı aşkın bir zaman oldu, inişli çıkışlı bir iki ay... Ama aklım hep buradaydı. bloğumuzu geliştrimek için konuştuğum bir iki kişi oldu. Belki gelecek günler güzel gelişmeleri beraberinde getirir. Tabii ki her başlangıçta olduğu gibi yavaş yavaş ama emin adımlarla devam etmek en iyisi. Bakalım yarın ola hayır ola!
Bu sene benim bulunduğum coğrafyada doğru düzgün kış olmadı bu sene. Herkeste bir kafa karışıklığı, bir mutluluk...
Güneşin insanı ne kadar mutlu ettiğini hiç fark ettiniz mi? Tabii ki fark ettiniz, ben de kime konuşuyorum.
Yine de biraz kar olsa diyor insan. Öyle dediğimizi duymuş olacak ki doğa ana bize yumuşacık bembeyaz bir kar gönderdi. Kar bahçeleri çatıları iki gün kapladı, sonra eriyip çiceklere su oldu. Kar yağmasına çok sevindim, çünkü bitkiler neye uğradıklarını şaşırıp kafalarını erkenden dışarı uzatmaya başlamışlardı.
İnsanın içini sevgiyle dolduruyor doğa. İçim sevgi ile dolup taşma haline geldiğinde, taşan kısmın en azından, mutlaka paylaşılması gerektiğine inandığımdan hepinize sevgi gönderiyorum, baharı beklerken içinizi biraz olsun ısıtması ümidiyle...
No comments:
Post a Comment